Festiwal Twórczej Wyobraźni 2023

Odnoszę wrażenie, że po zamknięciu covidowym, jeszcze nie odreagowałem. Taki wniosek mnie naszedł, kiedy złapałem się na wyszukiwaniu koncertów i innych ciekawych wydarzeń, które mają się odbyć latem. Chyba mam niedosyt wydarzeń publicznych. Co dziwne, kiedyś nie byłem na nie taki nakręcony i chętny do uczestnictwa, jak teraz...

Już w najbliższy weekend wybieram się do Starej Kopalni w Wałbrzychu na Festiwal Twórczej Wyobraźni 2023. Myślę, że będzie to bardzo przyjemnie spędzony czas. Szczególnie liczę na ciekawy spektakl, wernisaż i spotkanie z panem Arturem Andrusem. Oby pogoda dopisała i można było posiedzieć na leżakach na dworze :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozjeżdżona przez quady i samochody Dolina Czyżynki

Od lat coś dziwnego dzieje się w Lasach Państwowych. Nikt, kto chodzi po lasach, nie ma co do tego wątpliwości. Masowe wycinki z jednoczesnym niszczeniem runa, przez co wyjaławiają się lasy, to standard. Coraz więcej osób uważa leśników za największych pasożytów w lasach. Żaden inny szkodnik nie niszczy ich do tego stopnia, nazywając to jeszcze gospodarką leśną.  Do tego pozwalają wjeżdżać do lasów quadami i samochodami. Nie dość, że toto hałasuje, płosząc zwierzęta i denerwując ludzi szukających tam spokoju od zgiełku miast, to w dodatku dewastuje ścieżki, przez co trzeba się przedzierać grzęznąć w błocie, albo potykając się na koleinach. Tak ostatnio wyglądała właśnie Dolina Czyżynki, która nota bene znajduje się na terenie Książańskiego Parku Krajobrazowego. Świadomie nie wrzucam zdjęcia. Przejdźcie się i zobaczcie sami.
Czytaj więcej

Pieseły i koteły

Łapię się już na tym, że zaczynam przejmować słownictwo od młodzieży, żony i jej psiapsiółek. Zamiast mówić jak człowiek: pies i kot, coraz częściej mówię pieseł i koteł. I zaczynam seplenić mówiąc do zwierząt jak moje dzieciaki. Można się załamać. Dobrze, że nie mam okazji stać z boku i tego słuchać.  Ostatnio w ogóle mam więcej możliwości zapoznania się z nowinkami w tresurach zwierząt, ich pielęgnacji i gadżetach. Kiedyś, gdy byłem mały, mieliśmy psa, który zasadniczo był psem podwórkowym i też miał do tego odpowiednią sierść. W zimie dał się wpuścić co najwyżej na korytarz. W domu było mu za gorąco; wytrzymał tam chwilę i już chciał wychodzić. Nie był a 'społeczny, bo też i my dużo czasu spędzaliśmy na ogrodzie. Po prostu teren wokół domu traktował jako swoje królestwo. Był też bardzo pojętny i łatwy w tresurze.  Dziś pies na dworze to zasadniczo zło. Znaczy nie jest zły pies, tylko właściciel. Czy to dobrze czy źle? No nie wiem. Myślę, że nasz Reksio był bardziej szczęśliwy bę
Czytaj więcej